Jarmuż bogactwem witamin i minerałów

Jarmuż przez wiele lat był niedoceniany i zwyczajnie zapomniany. Na szczęście, wrócił do łask i może cieszyć swoim smakiem i obfitością wartości odżywczych każdego z nas. Sezon na jarmuż, właśnie się zaczyna!

Jarmuż charakteryzują ozdobne, karbowane liście, których kolor zmienia się od jasnej zieleni, po ciemną zieleń, a nawet fiolet. Jego dekoracyjność często sprawia, że służy na półmiskach w formie ozdób.

Co jeszcze wyróżnia tę roślinę?

Przede wszystkim ogrom składników odżywczych. Liście jarmużu zawierają białko, dzięki któremu jest bardzo pożywny, ale nie tylko. Znajdziemy w nim bowiem doskonałe źródło witamin, przede wszystkim C i K, jak również dużo soli mineralnych (także dobrze przyswajalnego żelaza) i antyoksydanty. Jeśli zwiększymy jego udział w naszych codziennych posiłkach, z pewnością uda nam się ustrzec przed wieloma chorobami, w tym nowotworami!

Jarmuż w diecie antyrakowej

Liście tej rośliny są bogate w antyoksydanty. Przede wszystkim, znajdziemy w nim sulforafan i karotenoidy. Dlaczego są takie ważne?

Sulforafan jest bardzo silnym przeciwutleniaczem, który wykazuje ogromne właściwości antynowotworowe. Bogatym źródłem sulforafanu są również brokuły i inne warzywa z rodziny kapustnych. Jeśli będziemy regularnie spożywać produkty bogate w tą substancję, pomoże nam to uchronić się przed rakiem jelita grubego, płuc i prostaty.

Uwaga! Sulforafan zwalcza bakterie helicobacter pylori, które powodują powstawanie wrzodów.

Karotenoidy to również subtancja silnie antynowotworowa. Zmniajszają ryzyko zachorowania na nowotwory jamy ustnej, krtani, przełyku i pęcherza moczowego.

W jarmużu znajdziemy dużą ilość witaminy K, która również jest odpowiedzialna za zwalczanie nowotworów. Uważa się ją za niezastąpioną przy profilaktyce raka piersi, jajników, okrężnicy i wątroby. Ponadto, poprawia krzepliwość krwi.

Jarmuż – kiedy może być niebezpieczny?

Dowiedziono, że warzywa kapustne, w tym również jarmuż, zawierają w swoim składzie goitrogeny, które zaburzają metabolizm jodu. Z tego powodu, zawartość tego pierwiastka w organizmie może spaść, co z kolei wpływa niekorzystnie na funkcjonowanie tarczycy.

Osoby, ktore mają problemy z tarczycą lub kamicą nerkową, powinny spożywać jarmuż w postaci ugotowanej. Proces gotowania obniża zawartość goitrogenów w liściach tego warzywa.

Jarmuż  zawiera również dużą ilość szczawianów, podobnie jak szpinak i rabarbar. Osoby, które mają problemy z nerkami, powinny ograniczyć spożywanie warzyw bogatych w substancje szczawianowe.

Jak uprawiać jarmuż?

Ponieważ uprawa tej rośliny jest bardzo prosta i niewymagająca, każdy z nas może sobie pozwolić na jej wyhodowanie. Doskonale poradzi sobie w ogródku, z uwagi na dekoracyjność, może być hodowany nawet wśród kwiatów. Bez większych problemów powinna odbyć się uprawa domowa jarmużu (np. w doniczce na parapecie). Jedyne, co przeszkadza tej roślinie we wzroście, to nieodpowiednia gleba. Zadbajmy o to, aby ziemia pod uprawę nie była zbyt mokra, piaszczysta i kwaśna.

Roślina ta jest raczej odporna na choroby. W ogródku warto sadzić jarmuż w sąsiedztwie fasolki, koperku, cebuli, sałaty, marchewki i szpinaku.

Liście jarmużu warto zbierać już na początku jesieni. Jeśli jednak zależy nam na delikatnym smaku, jarmuż zdobędzie go po pierwszych przymrozkach. Rośnie nawet pod warstwą śniegu! Jeśli jednak śniegu brakuje, a przymrozki są silne, warto okryć roślinę np. agrowłókniną, aby nie dopuścić do przemarznięcia korzeni.

Zbierając jarmuż wybieraj zawsze starsze, dolne, ciemniejsze liście. Są najbogatszym źródłem witamin i mikroelementów.